Ons eerste blogje!

Tja, en dan ben je zomaar een website begonnen. Het idee rondom studio W&E hebben we al een paar jaar. Vooral voor onze muziek dan. Eigenlijk is het idee van ons goede doel een beetje per ongeluk ontstaan. Rondom onze verhuizing hadden wij wat spullen in de voortuin van ons nieuwe huis gezet. Zo van; die moeten toch weg. Al snel kwamen er wat mensen aan de deur met de vraag of zij spullen mochten hebben, als we het toch wegdeden? Dus ja, dachten wij, waarom niet, neem lekker mee! Aan het voorkomen van deze mensen konden we zien dat ze het financieel niet al te breed hebben.

Rondom de afgelopen kerst kregen wij onze kerstpakketten. Je kent het wel, er zitten altijd spullen in die je wel kunt gebruiken maar ook een heleboel, vooral eetbare zaken, die je zelf nooit op gaat eten. Dus alles wat we niet konden gebruiken hadden we bij elkaar verzameld in een doos en ook even buiten gezet in de voortuin. Tot onze verbazing was even later de doos bijna leeg. Er waren dus mensen geweest die het konden gebruiken en het mee hadden genomen. We ontdekten gaandeweg een patroon.

Een tijdje later toen Wessel toevallig een keer in de voortuin stond kwam er een jonge man voorbij. Hij bedankte ons voor het eten. Hij was namelijk recent in de schuldsanering terecht gekomen. Precies op het moment dat hij geen geld meer had en die avond niets te eten zou hebben, stond het doosje daar in onze voortuin met etenswaren.  Zo ontstond het idee van ons Kastje. Die hangt nu aan de muur in de voortuin en we zetten er regelmatig wat in zoals rijst, macaroni, tomatensaus, soep in blik, groente in blik e.d. En zo door de dag heen verdwijnt er steeds iets uit het kastje vandaan.

Vooral ik heb mezelf altijd de vraag gesteld; wat kan ik doen om mijn geloof uit te dragen maar dan vooral ook praktisch gezien. Ik ben niet iemand die zomaar op een ander afstapt en dan even gaat evangeliseren. Dat ligt niet in mijn aard en daar voel ik me ook niet comfortabel bij. Ik ben zo blij dat ons Kastje eigenlijk zomaar ontstaan is. Ik kan een ander in nood in mijn eigen buurt praktisch helpen, al is het maar met hele kleine dingen. Ook daarmee laat je iets zien van liefde voor een ander. Dat is iets wat heel bijbels is – zie om naar de weduwen en wezen – maar ook ieder mens in nood.

Gisteravond zaten Wessel en ik aan tafel tijdens het eten en het gesprek kwam zo bij onze website uit. Ik voelde dat ik eigenlijk wat verdrietig werd en mezelf hardop afvroeg; heeft het eigenlijk wel zin wat we doen? Ben ik niet verkeerd bezig? Wessel is dan zo lief en wijs door me de vraag te stellen: Doe je het tot eer van God? Ja natuurlijk zei ik. Dat in eerste instantie!
Dan is dit toch sowieso al een succes, zei Wessel. Al zouden we maar één keer dit jaar ergens gevraagd worden om te spelen/zingen of al zou je maar dat ene dingetje verkopen wat je kunt steken in de producten voor het Kastje. Dan heeft het zijn doel al bereikt. En hij heeft natuurlijk gelijk. Mijn eigen onzekerheid steekt dan weer de kop op. Het weten dat ik mag zijn zoals ik ben trek ik dan weer in twijfel. Terwijl God zo anders naar me kijkt. Er zit zoveel talent in ieder van ons! Ik heb jaren niets meer gedaan met het maken van sieraden of schilderen/tekenen. Vanuit die aloude leugen dat wie je bent en wat je doet niets voorstelt. En misschien is dat ook wel zo in de ogen van mensen. En hebben anderen mij bevestigd in dat beeld. En misschien heb jij ook wel die verkeerde bevestiging ontvangen van anderen. Hoe anders is dat bij Jezus. Als Hij zelfs de haren op je hoofd heeft geteld en jou al zag in jouw vormloos begin….Hij houdt van ons! Meer dan wij ooit kunnen beseffen. Je mag zijn wie je bent en door de talenten te gebruiken die Hij jou heeft gegeven, geef je Hem eer. Ook al heb je dat zelf misschien niet eens in de gaten.