Een nieuw hoofdstuk

Soms heb je van die periodes in je leven dat je zoekende bent en voor je gevoel maar wat ronddwaalt. Zo hebben Wessel en ik een periode van 3 jaar achter de rug waarin we in geen enkele gemeente/kerk onze draai of ons 'thuis' konden vinden. Zo af en toe werd ik er een beetje moedeloos van en vroegen we God waar Hij ons dan wilde hebben. Is er nog wel een plek voor ons? Ook op werkgebied was het voor mij lastig. Ik had een baan waarin ik me niet thuis voelde. Er miste gewoon iets! Totdat ik het zat was en mij een gedachte in schoot: Ik wil voor een christelijke organisatie werken! Dus ik typte simpelweg in op google 'christelijke vacatures'. En daar kwam als eerste hit naar boven een vacature bij het Leger des Heils, administratief medewerker voor de afdeling Jeugdbescherming. Dat is voor mij al bekend terrein dus ik besloot te solliciteren. Na een aantal gesprekken en een assessment was ik aangenomen. Ik was zo blij! Na een maand of wat groeide bij mij de gedachte dat er meer is voor Wessel en mij bij het Leger des Heils. Ik kon niet vertellen wat dan precies maar dat gevoel bleef heel sterk aanwezig. Totdat iemand (die wist dat wij nog zochten naar een vaste kerk) ons vroeg; waarom ga je niet kijken bij het Leger des Heils. En wij dachten....ja....waarom niet, het is het proberen waard! Dus besloten wij op een zondag te gaan kijken bij Korps Kennemerland. Wij kregen in de tijd daarna zoveel mooie bevestigingen dat God ons op deze plek wil hebben. Zo was ik op een gegeven moment in de veronderstelling dat ik niet geschikt zou zijn als heilssoldaat. Prompt ging de preek die zondag over precies dat onderwerp: waar jij jezelf ongeschikt acht, ziet God jou juist als geschikt.
Zo had Wessel het moeilijk met 'hoe zien ze mij, de meeste mensen zien alleen mijn ruige uiterlijk'. En prompt die zondag waren er diverse mensen die daar dwars doorheen prikten. Zo waren er nog meer bevestigingen. Voor ons begint er nu een heel nieuw hoofdstuk en een nieuwe levenswandel met God. Na 3 jaar zijn we eindelijk samen thuisgekomen. Hadden wij dit zien aankomen? Nee, totaal niet. Nog maar 2 maanden terug hadden we nog geen flauw idee dat we hier terecht zouden komen. Als je kijkt naar de kerkelijke achtergrond van Wessel en die van mij van de laatste jaren, is het ook nog eens geen logische plek. Maar ja, zoals zo vaak gaan de wegen van God tegen alle logica in. Maar we kunnen wel met overtuiging zeggen; Gods weg is de beste, de beste altijd!