Veerkracht

Gepubliceerd op 28 mei 2024 om 09:35

In de afgelopen week had ik een telefoongesprek met iemand. Daarin ging het even kort over het onderwerp 'veerkracht'. Dat zette mij aan het denken. Ik heb jarenlang op mijn tenen gelopen. De situatie waar ik in zat vroeg daar om maar ook had ik hele hoge en eigenlijk onhaalbare verwachtingen van mijzelf. Die combinatie resulteerde in twee zware burn-outs met bijkomende depressieve en lichamelijke klachten en een angst- en paniek stoornis. Het ontbrak mij in die periodes aan veerkracht. Ik kwam niet meer overeind na de nodige klappen die het leven uitdeelde. In mijn ogen kwam het nooit meer goed. Door de hulp van anderen en medicatie kwam ik langzaam weer boven water, al was het lijntje waar ik op balanceerde tussen voorzichtig vooruit gaan of weer omvallen erg dun. Doordat ik Wessel ontmoette kreeg ik opeens een stevige basis onder mijn voeten die ik al die jaren daarvoor had gemist. En afgelopen zondag en maandag werd ik mij plotseling bewust van het feit dat ik weer veerkracht heb. Ik was zondag druk in de weer met aquarellen. Ik had ideeën voor ogen maar het lukte niet. Wat ik zag in mijn hoofd kreeg ik niet op papier. Mijn eigen hoge verwachtingen van mijzelf plaagden mij. Wat ik had gemaakt vond ik waardeloos, dus was ik zelf ook waardeloos en kon ik niks. Ik kan lang blijven hangen in dat soort gevoelens. Wessel noemt het altijd mijn 'tunnelvisie'. Iets anders bestaat dan niet meer. En toch....Wessel liet me zien dat ik er ook anders over kon denken. En langzaamaan die zondagavond zakten mijn negatieve gevoelens. Ik ging weer op zoek naar nieuwe inspiratie om te kunnen maken komende week. En ineens viel het kwartje; ik heb weer veerkracht! Ik heb dat denk ik al wat langer maar ik was me er nu opeens heel erg van bewust. Mijn relatie met Wessel heeft me die veerkracht gegeven en kennelijk ben ik nu in staat om, na even bij de pakken neer te zitten, vervolgens weer door te gaan. God dank, want na jaren van ellende mag ik nu ervaren wat het is om positief in het leven te kunnen staan. Soms is het glas nog half leeg, maar ook heel vaak is het glas half vol tegenwoordig.

Reactie plaatsen

Reacties

Nel van DUIJN
een jaar geleden

Lieve schat ,wat heerlijk dat je zo met de nodige veerkracht in het leven staat. Het glas zal hier altijd voor de helft vol zijn of leeg ,we leren allemaal dat het gaat om dat het lege stukje gevuld is met hoop ,liefde en verwachting voor een hoopvolle toekomst

Marianne De Vries
een jaar geleden

Wat fijn en goed te lezen Elise!